فسقلی های مامان

دوست ندارم

وقتي اين وبلاگ رو براتون درست كردم ، اوضاع روحي خوبي نداشتم . مي نوشتم براتون تا آروم بشم . كم كم به شكرانه گذر زمان زخمم كهنه شد ، خوب نشد فقط كهنه شد ! از يادم نرفت ، فقط كمي دور شد . ولي حالا به خودم مي خندم كه چرا دارم براتون مي نويسم . شما كه نيستيد . شايد اصلا هم نباشيد . شايد همونجور كه خدا صلاح دونست كه داداشتون رو نبينم ، صلاح بدونه كه من و بابايي هيچ بچه اي نداشته باشيم . اونوقت من واسه كي نوشتم ؟ چرا نوشتم ؟ شايد باورتون نشه ، ولي يه عطش يه ولع زياد در من بوجود اومده ، يه نياز شديد كه مي خوام بچه داشته باشم ولي شرايطم واسه اين كار آماده نيست . وقتي يه ني ني مي بينم اشكم بي اختيار سرازير ميشه . ديگه نمي تونم از ديدن بچه هاي ...
22 دی 1390

چه دنياييه !

واقعا چه دنيايي شده ! انگاري هيچي سر جاش نيست . حسابي بهم ريختم . هوا هم باروني و ابريه ! چرا اين شركت اينجوري شده ؟ هيچي سر جاش نيست ، هيچ كس مسئوليت كاري رو يعهده نمي گيره ، آدم ها زيادن ولي كارها خوب پيش نمي ره ! از بحث با سارا و زهرا عصبي شدم . سارا هم داره عادت مي كنه بي خيال باشه و بگه كه بهش مربوط نيست . مي خواد مثل بقيه بشه . حرفاش عصبي م مي كنه فقط ، نمي دونم زهرا چي مي خواد ؟ كاش ما آدم ها ياد نگيريم مثل محيطي بشيم كه توش قرار مي گيريم . كاش يه كم به وظايفمون توجه كنيم و سعي كنيم كارمون رو درست انجام بديم حتي اگه بقيه اين كار رو نكنند .          18/9/90 ...
18 دی 1390
1